Niepokalanów Żeński
Żeński Niepokalanów w Strachocinie jest pierwszym w Polsce i w Europie. Za dzień jego powstania należy uznać dzień 17 września 1988, kiedy to śluby zakonne złożyły pierwsze polskie franciszkanki, Rycerki Niepokalanej. Tego samego dnia poświęcono i wmurowano kamień węgielny pod klasztor Zgromadzenia. Jego budowę, opodal strachockiego kościoła, rozpoczęto 7 maja tegoż roku. W uroczystościach wziął udział założyciel żeńskiego Niepokalanowa w Nagasaki, ojciec Mirochna.
Przygotowania do tej inauguracji rozpoczęły się już w 1983 roku. Wtedy to na formację zakonną wyjechały do Japonii cztery polskie dziewczęta. Rok później, w 1984 przyjęto do Zgromadzenia trzy polskie aspirantki, które zamieszkały w Strachocinie, w starej, drewnianej organistówce. Zajęły się nauczaniem katechezy, opieką nad chorymi i pracą w kościele. Opiekunem nowej wspólnoty został strachocki proboszcz ks. Józef Niżnik.
Siostry aspirantki w Polsce pozostawały w stałej korespondencyjnej łączności z Matką Generalną siostrą Franciszką Nakayama i Polkami formującymi się w Japonii. 6 sierpnia 1987 r. do Strachociny przybyły siostry Japonki. Przełożoną powstałej w ten sposób wspólnoty została siostra Kaliksta. Trzy polskie aspirantki otrzymały strój zakonny, nowe imiona i rozpoczęły postulat. Zakończył się on ślubami, właśnie 17 września 1988.
1 października 1989 roku odbyło się poświęcenie klasztoru, do którego przeniosły się siostry. Była organistówka została rozebrana dopiero w roku 2002. Na jej miejscu powstał nowy budynek klasztorny mieszczący klauzurę (na parterze także pokoje dla pielgrzymów, dla których Dom Pielgrzyma stał się już zbyt mały).
22 sierpnia 1992 r., w uroczystość Królowej Nieba i Ziemi pierwsze trzy Polki złożyły profesję wieczystą. Od tego dnia datuje się również początek nowicjatu Rycerek Niepokalanej na ziemiach polskich. Odtąd tutaj siostry przygotowują się do złożenia ślubów zakonnych i uczą się żyć na wzór Św. Maksymiliana pod opieką Niepokalanej, by później podejmować różne zadania zgodnie z potrzebami Kościoła lokalnego, odczytując wyzwania i znaki obecnego czasu.
W 1994 roku, również w sierpniu, w setną rocznicę urodzin Św. Maksymiliana ks. abp Józef Michalik poświęcił w Strachocinie nowy dom pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej. Mieści się tu Ośrodek Zdrowia, w którym pracują siostra lekarz i siostry pielęgniarki, Rycerki Niepokalanej. Dom z całym sprzętem medycznym ufundowała Japonka, dr Kumano Kimiko - jako wotum wdzięczności za pracę misyjną św. Maksymiliana, łaskę nawrócenia i wiary. Od l stycznia 1995 siostry przeprowadzają badania lekarskie i wykonują zabiegi fizykoterapeutyczne.
Z inicjatywy sióstr w Strachockim Niepokalanowie organizowane są konferencje dla służby zdrowia. Staraniem dr L. Kułakowskiego, ordynatora oddziału kardiologicznego w sanockim szpitalu, z myślą o chorych, erygowano w tym szpitalu kaplicę pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli.
Zwieńczeniem wielu spotkań lekarzy w Strachocinie jest założone w 1999 roku Stowarzyszenie Lekarzy Katolickich.
Siostry służą rekolektantom przybywającym do sanktuarium Św. Andrzeja Boboli. W czasie wakacji organizują kolonie dla dzieci z różnych stron Polski.
Dzieci z parafii należą do Rycerstwa Niepokalanej, biorą udział w inscenizacjach slowno-muzycznych, przygotowują jasełka, z którymi chodzą po domach.
Siostry współredagują "Rycerza Niepokalanej" i "Małego Rycerzyka Niepokalanej".
W znaczny sposób przyczyniają się do prac w utrzymaniu pięknego wyglądu kościoła i obejścia zarówno w czasie świąt, jak i na co dzień. Japońskie elementy krajobrazu wprowadziły do małego parku z oczkiem wodnym, wodospadem i krzewami w różnych odcieniach zieleni oraz drzewkami japońskiej "kwitnącej wiśni" (w Polsce, poza Strachociną nie spotykane).
 |  |  |  |  |
 |  |  |
Copyright © 2011-2024 EB
Jesteś naszym: 493794 gościem.
